--Δηλαδή ποιο "αυτό", Οέο;
--Να αυτό, δηλαδή αυτό που φαίνεται, ντε… Αυτό που ζούμε! Το συνώνυμο της φαυλοκρατίας και της ληστοκρατίας. Το βρήκα;
--Όχι δεν το βρήκες, εκτός κι αν περιγράψεις με σαφήνεια αυτό που βλέπεις.
--Αυτό που βλέπω θες να σου περιγράψω ή αυτό που βιώνω;
--Και τα δύο, αν είναι διαφορετικά.
--Τώρα που το σκέπτομαι, ταυτίζονται! Βλέπω και βιώνω το απόλυτο χάος! Άρα Δημοκρατία α λα ελληνικά είναι το ΑΠΟΛΥΤΟ ΧΑΟΣ. Καθένας κάνει του κεφαλιού του και όλοι κλέβουν όλους και η χώρα φυτοζωεί με δανεικά.
-- Αυτός είναι ένας γενικός αφορισμός, Οέο, που δε διαφωτίζει τους νεώτερους που διψάνε να μάθουν για "δημοκρατία". Για κάνε το λιανά για να σε καταλάβουν.
-- Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η ολιγαρχία-πλουτοκρατί-ληστοκρατία-φαυλοκρατία εξουσιάξει τις μάζες του λαού με τη μικρότερη δυνατή λαϊκή αντίσταση μέσω των δήθεν λαοπρόβλητων κυβερνήσεων-οργάνων της, που τρώνε μέχρι σκασμού για τις υπηρεσίες που δεν προσφέρουν, κλέβουν τον αγλέορα, καταχρεώνουν τη χώρα και ποτέ δεν τιμωρούνται.
-- Δημοκρατία είναι το ράβε-ξήλωνε δουλειά να μη σου λείπει. Η κάθε κυβέρνηση ξηλώνει αυτά που είχε ράψει η προηγούμενη, και ράβει τα δικά της κοστούμια που θα τα ξηλώσει η επόμενη.
--Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η κυβέρνηση δεν ξέρει τι της γίνεται, ενώ η αντιπολίτευση γνωρίζει τα πάντα κι έχει πάντοτε όλες τις σωστές λύσεις.
--Δημο-κρατία είναι το πολίτευμα όπου τη δύναμη (“κράτος”) μας λένε ότι την έχει ο λαός. Όμως αυτή η δύναμη είναι αδύναμη, και γι’ αυτό οι πολίτες αναγκάζονται να καταφεύγουν σε εκβιασμούς μέσω απεργιακών κινητοποιήσεων, που συχνά προκαλούν κοινωνική αρρυθμία και παράλυση με καταστροφικές συνέπειες στην οικονομία. Μόνο έτσι καταφέρνουν να πάρουν από την εκάστοτε κυβέρνηση κανένα ψίχουλο απ’ όσα τους είχαν τάξει προεκλογικά. Στη Δημο-κρατία κανένα πρόβλημα δε λύνεται χωρίς απεργία, δηλαδή χωρίς εκβιασμό.
--Δημοκρατία λέγεται το πολίτευμα που επιφέρει στην εκάστοτε κυβέρνηση αναλγησία, αμνησία και κουφαμάρα. Την ευαισθησία, τη μνήμη και την ακοή της ξαναβρίσκει η κυβέρνηση αμέσως μόλις μετακομίσει στην αντιπολίτευση.
--Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που προωθεί στην εξουσία αναξιοκρατικά εκείνους που είναι από πολιτικό τζάκι ή που κατέχουν πλούτο, ανεξαρτήτως με ποιες κομπίνες τον απέκτησαν, ή που ξέρουν να γλείφουν και να ξεσκονίζουν.
--Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να εκφέρουν τη γνώμη τους δημόσια, ενώ οι κυβερνώντες έχουν το δικαίωμα, και το ασκούν επιμελώς, να τους γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια.
--Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που εξασφαλίζει ίσα δικαιώματα αλλά όχι ίσες υποχρεώσεις στους πολίτες, και που κάποιοι προνομιούχοι, όπως οι τριακόσιοι του Κοινοβουλίου, είναι πιο ίσοι από τους άλλους, απολαμβάνοντες πλήρους ασυλίας.
--Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που κατακερματίζει την κοινωνία σε αντιμαχόμενα και αλληλομισούμενα κομμάτια-κόμματα, ώστε να πραγματώνεται το αξίωμα “διαίρει και βασίλευε”.
--Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που τριακόσιοι επαγγελματίες της πολιτικής, πολλοί από τους οποίους δεν είχαν βγει ποτέ στο μεροκάματο, μαζεύονται , στη χάση και τη φέξη στο Κοινο-βούλιο, που θεωρούν τσιφλίκι τους, όχι για να βουλεύονται από κοινού για το καλό του λαού, αλλά για να βολεύονται με νομοσχέδια, και να ξεσκίζουν φραστικά ο ένας τον άλλο, σα να ήταν οι χειρότεροι εχθροί, μηδενίζοντας το ένα κόμμα τις προτάσεις του άλλου.
--Δημοκρατία είναι ο συντομότερος δρόμος προς τη χρεοκοπία μιας χώρας και την απώλεια της εθνικής της κυριαρχίας.
--Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου λαλούν πολλοί κοκόροι κι αργεί να ξημερώσει, ή για την ακρίβεια δεν ξημερώνει ποτέ.
--Δημοκρατία είναι μια καλοστημένη απάτη για να μην ορθοποδεί ποτέ μια χώρα.
--Δημοκρατία είναι το ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι…
Δημοκρατία βρωμομάγισσα εσύ,
Που την απάτη τέχνη την καταλαβαίνεις,
Που μας πλανεύεις μέχρι που να βγει η ψυχή,
Και για να δώσεις ψίχουλα αίμα μας παίρνεις…
Δημοκρατία των κομμάτων και του διχασμού,
Που αδελφό ενάντια σ’ αδελφό τον στρέφεις,
Που δίνεις το παράδειγμα της αρπαχτής από ψηλά,
Και μέσα στην κακομοιριά μας περιστρέφεις.
Δημοκρατία καταχθόνια θεά,
Που μια ζωή μας τάζεις, μα δε δίνεις,
Που αλλάζεις ρούχα σαν το Μανωλιό,
Και για το χάος απεκδύεσαι πάσης ευθύνης…
Δημοκρατία πάψε πια να μας εξαπατάς,
Βγάλε τη μάσκα της υποκρισίας επιτέλους!
Πολλά δεινά μας φόρτωσες έως εδώ,
Και έχεις επισπεύσει την αρχή του τέλους…
--Τελείωσες την περιγραφή της Ελληνικής Δημοκρατίας, Oέο;
--Όχι! Απλά σταματάω εδώ διότι τα υπόλοιπα δεν περιγράφονται με λέξεις. Πώς μπορείς να περιγράψεις το ΧΑΟΣ και το πνευματικό σκοτάδι;
Φοβάμαι ότι αργεί να ξημερώσει στη χώρα μας… ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ! >>
Όλο το κείμενο της καυστικής Μαρίας Σεφέρου, εδώ.
http://seferou.blogspot.com/2010/01/blog-post_27.html
†††††††††††††††††††††††††††††††††
Καλή συνέχεια Μαρία!
Απο το σκότος,
στο Φώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου